Van een Boeddha, een waterval en een slang

21 augustus 2018 - Dalat, Vietnam

Vanmorgen zouden we om 8 uur onze nieuwe gids ontmoeten. Hij zal ons de laatste 8 dagen begeleiden hier in Vietnam, jawel, onze laatste 8 dagen hier....Na het ontbijt dan ook de koffers opgehaald en direct naar beneden gegaan waar Kim, zo heet onze nieuwe gids, nou ja, hij heeft een veel ingewikkeldere naam mar zei: noem me maar kim, al op ons stond te wachten. Hij had verwacht dat we nog niet direct zouden uitchecken maar dat we wellicht tot 12 uur wilden blijven en nog wilden genieten van het strand. Wij hadden echter andere snode plannen. Op aanraden van Dominique wilden we de Long Sonpagode  en de Pa-Nagar Chamtorens bezoeken. Wij wilden voorstellen dat we zelf met een taxi daar naartoe zouden gaan maar Kim gaf aan dat we ook met het bus konden gaan. We moesten alleen wel de entree voor de Chamtorens zelf betalen. Zo gezegd zo gedaan en dus eerst naar de Chamtorens. Eerder heb ik al het een en ander verteld van het Champavolk dat in midden Vietnam de scepter heeft gezwaaid. Bij Hoi An staat een groot complex van deze torens maar die hadden wij overgeslagen maar op deze manier hebben we er toch nog wat van meegekregen. Het waren in het verleden 8 torens maar er zijn er nu nog maar 4 over. Thap Thin uit 817 is de indrukwekkenste en staat aan de Noordkant. De zuilen van een Mandapa oftewel meditatiezaal staan ook nog overeind en zijn deels gerestaureerd. Het geheel ligt op een heuvel en van daar heb je een mooi uitzicht over de haven van Nha Trang. Volgende stop zou de Long Sonpagode zijn. Dit is een 14 meter hoog wit boeddhabeeld en om er te komen moet je 120 treden op en halverwege ligt een grote liggende boeddha en bovenop schijn je een mooi uitzicht te hebben over Nha Trang. Scherts onze verbazing dat wij welliswaar bij een prachtige staande Boeddha aankwamen en toen we er naartoe reden voelde ik al nattigheid. Het was dus niet de goede en we waren ook al een eindje uit Nha Trang.....dus wat doe je dan.... Ga je het zeggen of laat je het. Ik heb het maar gelaten. Ik heb nu waarschijnlijk foto's van een Boeddha (ook heel schitterend) die bijna niemand anders uit Nederland heeft.  We vervolgde dus daarna onze weg naar Dalat. Dat is de volgende plaats op onze reis. Vandaag gingen we ook naar een waterval, eerst mochten we er eentje uitkiezen maar uiteindelijk werd het toch degene die bij het pakket hoorde. Onderweg echt schitterende vergezichten en we kwamen steeds hoger de bergen in. Uiteindelijk op 1500 meter hoogte. Onderweg nog een aarbeienboerderij kort bezocht en je ziet hier overal koffieplantages en bloemenkwekerijen. Het Westland is er niets bij. Ook nog bij een of ander resort een hapje gegeten en toen door naar de waterval. Volgens Kim zou hij niet zo erg stromen maar ik vond hem toch echt wel indrukwekkend. Om bij de waterval te komen loop je een hele lange trap af naar beneden en wie kwamen we daar onderweg tegen: mijn ergste nachtmerrie: een slang! Denise was er bijna op gaan staan. Ik heb er nog wel een foto van gemaakt maar heb de hele weg alleen maar gedacht: niet om me heen kijken anders zie ik er weer een. Het was helemaal niet zo'n grote maar toch ik vind het maar niets. Even later zagen Chantal en Denise er nog een, ik was even daarvoor daar langsgelopen (gadverdamme!!) Kim zei dat ze niet giftig waren maar of dat echt zo is of om mij gerust te stellen..... Maar goed de waterval was prachtig en op twee stukken goed te zien. Maar toen zouden we eigenlijk weer naar boven lopen en dat zag ik echt niet zitten. Dan maar met het kabelbaantje maar helaas de kabelbaan werd gerenoveerd... En ik in mijn hoofd maar zeggen shit shit shit shit....nou moet ik zo toch weer langs die slangen naar boven lopen! Gelukkig was er ook een soort van roddelbaan waarmee je als in een soort achtbaan de berg opgetrokken werd. Wij dus daar mee omhoog want ja uiteindelijk zou je weer boven uit komen. Ik met Chantal in een bakkie en hup daar gingen we. Halverwege werd het een soort van 8-baan dus we hebben ook nog even zitten gillen zoals het in een 8-baan hoort. Denise verblikte of verbloosde niet. Gelukkig geen slang meer gezien maar ja kan ze natuurlijk altijd nog een keer tegenkomen...Hierna werden we keurig bij ons hotel afgeleverd, het Monet hotel deze keer. Dalat staat bekend om zijn grote huizen die in de Franse tijd hier gebouwd zijn en dit is er ook zo een maar dan met villa's eromheen en in 1 van die villa's zitten wij en ik heb echt een balzaal als kamer en een bed waar ik ook dwars om kan liggen.Na het eten nog even met Kim de stad in naar de avondmarkt. Was wel een belevenis want nu eens niet een markt voor de toeristen maar een echte avondmarkt voor de Vietnamezen met eetstalletjes en kledingstalletjes vooral. Je kan er voor een prikkie een jas kopen en die heb je hier wel nodig. Het is vanavond 19 graden, een stuk koeler dus dan we de afgelopen maanden gewend zijn. Door het klimaat is Dalat rond 1910 geliefd geworden bij de Fransen kolonisten die hier dus hun buitenhuizen bouwden. Dalat wordt daarom ook wel Klein Parijs genoemd hoewel ik de Eifeltoren nog niet gezien heb hier.Morgen staat een stadstoer in Dalat op het programma en daarna vertrekken we weer naar de kust om in een resort 2 nachten en 1 dag te genieten van zon, zee en strand!

Foto’s

1 Reactie

  1. Dominique:
    21 augustus 2018
    Leuk dat het het gelukt is de Po Nagar te bezoeken, jammer van Long Son, maar die andere witte Boeddha is ook prachtig :)