Kanazawa Castle, Kenroku-en en Nagamachi wijk

Vanmorgen rond 11 uur uit het hotel vertrokken richting het kasteel van Kanazawa en het daar aan de overkant van gelegen Kenroku-en. Maar natuurlijk niet voordat we bij de Starbucks de benodigde cafeïne binnen hadden gekregen. Daarna met de bus naar het kasteel en wat is dat een magnifiek beeld! Het was even zoeken hoe we binnen moesten komen maar dat is via een brug aan de overkant van de weg, dus eerst maar oversteken. Wel handig want dan kunnen we zo over de brug ook teruglopen naar Kenroku-en wat hier aan de overkant ligt! Dit kasteel is een van grootste hier in Japan en helaas in 1881 door brand verwoest maar een deel van het kasteel is voor een groot deel  in oude stijl herbouwd en ziet er prachtig uit, van binnen en van buiten. Ook de steile trappen zijn behouden gebleven dus af en toe is het een beetje klimmen. Binnen zijn ook veel voorbeelden van hoe de verbindingen tussen de verschillende delen tot stand komen. Het zijn eigenlijk meerdere gebouwen die tezamen het kasteel vormen. Er om heen is een prachtig park aangelegd. In het boekje staat dat je ongeveer een uur bezig bent om alles te bekijken maar wij hebben er weer een uurtje of 2 zoet gebracht. En heel veel foto's gemaakt, om elk hoekje zie je wel weer een nieuw pareltje.

Vervolgens dus weer de brug overgestoken en naar de ingang van Kenroku-en gelopen. Deze prachtige tuin is in de 17e eeuw aangelegd maar pas in 1871 voor het eerst voor het publiek geopend. Kenroku-en betekent tuin en er moeten in ieder geval 6 kenmerken in voorkomen: ruimte, beslotenheid, zweem van oudheid, stromend water, genialiteit en uitzicht. De tuin voldoet aan al deze kenmerken. Aan een van de vijvers staat een soort van lantaarn van steen met twee poten, de Kotoji. Hij wordt zo genoemd omdat hij de vorm heeft van een Koto, een Japanse harp. Gezien het aantal mensen die vooral hier een foto van maakten een belangrijk item in deze tuin, namelijk het symbool van de stad Kanazawa. Ook het uitzicht op het theehuis dat hier aan ligt maar er zijn! Na een uurtje te hebben rondgelopen kwamen we aan de achterkant ook nog Villa Seisonkaku. Deze villa is gebouwd Maeda Nariyasu, een heer, voor zijn moeder. Het is een prachtige villa met beneden muren die bedekt zijn met goud. Dit zijn de formele ontvangstruimten. Boven is het informeler en ook kleuriger. Er zit ook nog een Nederlands tint aan deze villa. De oorspronkelijke ramen komen uit Nederland en ook in deuren zitten glas in lood raampjes met voorstellingen van vogels. Altijd weer leuk als je iets van thuis zo ver weg ziet!

Daarna nog een beetje rond gelopen in de tuin en vervolgens weer naar de bus gelopen. Het begon een beetje te spetteren maar wij vonden dat niet zo erg, we hadden het kasteel en de tuin toch al bezocht. Op de gratis bus moesten we wel een tijdje wachten en we wilden nog naar de Samoerai-wijk! Uiteindelijk kwam hij toch en zijn we uitgestapt bij Karinbo vlak voor de ...... (jullie raden het al) Starbucks. Dus eerst maar eens even een lekker bakkie en dan vervolgens naar Nagamachi oftewel de Samoerai wijk. Deze wijk is ook goed bewaard gebleven. Kanazawa is namelijk in de tweede wereldoorlog redelijk gespaard van bombardementen gebleven omdat er geen zware industrie was. Er lopen bochtige straatjes tussen hoge aarden wallen en achter die wallen liggen de oude Samoerai-huizen. Je kan er ook bezoeken, het Nomura Huis maar helaas waren we net om 5 uur bij het huis en na half 5 mag je er niet meer naar binnen. We hebben dus niet met eigen ogen kunnen zien hoe deze krijgers woonden. 

Na nog wat rond gelopen te hebben zijn we weer terug gelopen naar de bushalte. Aan de overkant van de bushalte merk je dat je in een dure wijk bent. Hier staat de winkel van Gucchi, Louis Vuitton etc. Wij zijn maar netjes blijven wachten op de gratis bus, mijn portemonnee kan dat niet aan. 

Terug op het station op zoek naar een eettentje en die zijn er voldoende. We hadden ook best snel een keuze gemaakt maar toen.... moesten we wachten en wachten en wachten en..... wachten terwijl er tafeltjes leeg waren. Tja daar zijn wij niet zo goed in oftewel als je onze klandizie niet wilt dan NIET!! Uiteindelijk naar de supermarkt gelopen en lekker sushi en ramen gehaald en dat in de hotelkamer op gegeten, ook lekker! 

Bij aankomst woensdag in het hotel had ik badzout gekregen dus ik dacht dat ga ik vanavond maar even lekker doen: badderen! En of dat lekker was na zo'n hele dag lopen! Het spulletje was overigens wel gifgroen dus of dat goed was? Nu dit blog schrijven en dan zo lekker weer slapen. Morgen om 10.56 uur gaat onze Thunderbird die ons naar Kyoto brengt oftewel om 10.56 uur Thunderbird are go!!!!