Nagano: Zenkoji Tempel

Vanmorgen rond half 12, na het gebruikelijke ochtendritueel, met de bus naar Zenkoji-tempel gegaan. Hier stap je in de bus en als je eruit gaat betaal je bij de chauffeur 150 Yen, waar je ook uitstapt. Wij stapten uit bij Zenkoji Daimon, vlakbij de ingang van de tempel. Vooraf had ik niet zulke grote verwachtingen hierover. In geen van de beide boekjes die we bij ons hebben staat veel over deze tempel, behalve dat het wel een bezoekje waard was. En dat was het ook echt!

Allereerst loop je van de bushalte langs leuke winkeltjes en huizen en dan heb je aan je linker hand Daihonggan, dat is de residentie en tempel van de Chef Priesteres want bij Zenkoji worden de diensten afwisselend of gezamenlijk door een Priester en Prieteres geleid. Die priesteres komt dan wel weer uit de keizerlijke familie of daar dichtbij in de buurt. Vervolgens loop je door de Niomon, de eerst poort waar twee wachters op wacht staan om de tempel te bewaken. Nee, dat zijn geen echte wachters maar beelden daarvan. Ook nu loop je langs leuke optrekjes en zie je op een binnenplaatsje ook een kinderbadje staan, welk een contrast. 

Dan krijg je aan je rechter hand de Roku-Jizo, beeldenreeks van Boeddha's die allemaal een fase van leven na de dood beschermen. Vervolgens loop je onder de Sanmon door, die is de hoofdpoort en hier kan je ook naar boven en dat hebben we natuurlijk gedaan. Via smalle, steile trappetjes kom je op de 1e verdieping en daar heb je een werkelijk schitterend uitzicht over Nagano en het hele complex. Ik had even een Marian-momentje boven op de poort (degene die Marian kennen weten dan wel wat ik bedoel!) 

Na dit prachtige uitzicht weer langs de smalle, steile trappetjes naar beneden, schoenen weer aan (hier doe je bij elk heiligdom waar je naar binnen gaat je schoenen uit) en op naar de hoofdtempel Zenkoji Hondo. Wat een prachtige tempel, ook hier schoenen uit om alles van dichtbij te kunnen zien. Je kan hier ook nog ondergronds en ook dat hebben we natuurlijk gedaan. Deze ondergrondse gang is echt pikke donker, je ziet werkelijk geen hand voor je ogen. Het is de bedoeling dat je onderweg in het donker een soort van sleutel aanraakt zodat je in het paradijs komt. Helaas, ik heb de sleutel niet gevonden, dus geen paradijs voor mij! Bij het naar buiten gaan werden we door een support aangesproken. Hij vroeg aan Remko waar we vandaan komen en begroette ons toen met goedemiddag! We moesten ook in de spiegel kijken die hing bij de uitgang want dan zouden we onze nieuwe ikke zien.... Hij noemde ons ook nog the happy couple, die droom 

hebben we maar even uit de lucht genomen... Verder vertelde hij dat om 13 uur de klok zou worden geluid (zie ook de video hiervan), want dat was het tijdstip dat de Olympische winterspelen hier startte in 1998. Of dat zou is, ik zou het niet weten. We hebben natuurlijk even gewacht op het luiden van de klok. 

Daarna zijn we nog even verder het terrein opgelopen. Gekeken in het gebouw dat asresten van alle oorlogs-overledenenen bewaard en nog naar Kyozo gelopen. In Kyozo schijnt een belangrijke Boeddha te staan, namelijk de eerste die Japan binnen in gekomen. Helaas niet open voor het publiek dus we hebben hem niet gezien. Daarna nog even door Daikanjin gelopen, dit is het gebouw waar de Priester zijn thuis heeft. Voor Daikanjin ligt een vijver en in die vijver zwemmen natuurlijk vissen maar ook..... schildpadden! Ze hadden een soort steigertje in de vijver waar ze heerlijk op lagen te zonnen. Mooi om te zien. 

Het werd weer tijd voor een bakkie koffie, dus vlakbij Daikanjin een koffietentje opgezocht. Rond 15 uur rustig terug gelopen naar ons hotel. De weg liep naar beneden dus dat was lekker. Onderweg ook nog een tempeltje bezocht: Salkoji tempel. Nu even lekker op de hotelkamer en zo op zoek naar iets te bikken. Morgen om 11 uur gaat onze trein naar Kanazawa.

PS: leuk dat we steeds ook reacties krijgen op onze blogs en foto's!!