Dag 1 Kyoto: Wauw, wat een stad!!

Vandaag de eerste van de 2 dagen in Kyoto en wat een mooie stad met veel tegenstellingen weer tussen oud en nieuw. 

Eerst vanmorgen in het hotel gegeten. Er was en ontbijtbuffet met heerlijk vers fruit, yoghurt, brood etc, voor elk wat wils. Gisteravond hadden we al een plan de campagne gemaakt. Vandaag stonden Nijo Castle, Oost-Gion, het Hagashiyamagebergte met de verschillende prachtige tempel op het programma. Bij het hotel een buskaart van 500 Yen gekocht waarmee we de  hele dag gebruik kunnen maken van de bus. Maar naar Nijo Castle hebben we gewandeld door Kyoto, het lag immers niet ver van ons hotel. Eerst hebben we even een stukje door de Emperial Palace tuinen gewandeld en vervolgens door grote en kleine straatjes naar Nijo, ongeveer een half uurtje. Het belooft overigens een zeer zonnige en warme dag te worden.

Nico Castle is in een woord: adembenemend!!! Wat een prachtig complex, ik heb met open mond rondgelopen. De Karamonpoort waardoor je het complex binnenwandelt: prachtig. Recht tegenover de Karamonpoort ligt de ingang van het kasteel. Bij binnenkomst moet je eerst je schoenen uittrekken die je in de daarvoor geschikte kast zet. Vervolgens loop je dus op sokken of, in mijn geval, op blote voeten door het kasteel. De ene kamer nog prachtiger dan de ander met schitterende muurschilderingen in alle kamers en vertrekken. Het was dan ook duidelijk te zien dat die een symbool van macht en rijkdom was en is. Helaas mag je binnenin het kasteel niet fotograferen, dus als je dit zelf wilt aanschouwen, boek een retour Kyoto, het is het  1000% waard!! Nog een leuk weetje: als je door de gangen loopt, hoor je steeds en vogelachtig piepgeluid. Dit zijn zogenaamde nachtegaalvloeren. Hierdoor verraden mogelijke indringers zichzelf mochten ze ongevraagd het kasteel binnen komen. 

Bij het verlaten van het kasteel kom je in de prachtig aangelegde tuinen: de Ninomaru Palace Garden. Het is een samenspel van bomen, groen en rotsen aangelegd door Kobori Enshu. Het kasteel behoorde eerst toe aan de diverse Shoguns. In 1868 kwam het kasteel en zijn tuinen in eigendom van het Keizerlijk huis maar sinds 1939 is het in het bezit van de stad Kyoto! En zo hoort het ook.

Nadat we nog de originele wandschilderingen hebben bekeken in een ander paviljoen zijn we eerst maar een een kopje koffie gaan drinken. Vervolgens de weg met de bus gepland om van Nijo Castle naar het Higashiyama gebergte de komen. We moesten bus 201 hebben, nog wel een aardige tippel vanaf het Kasteel. We liepen gelukkig in de schaduw, dus het was goed te doen. Met de bus is ook een hele belevenis. Je betaalt pas als je de bus uitstapt. Er is 1 tarief, lijkt een beetje op London, namelijk 230 Yen, hoe kort of hoe lang je ook in de bus zit. Wij moesten er in Gion uit. 

Bij het uitstappen van de bus viel meteen de prachtige poort op die dit hele grote complex zeg maar opent. Wij gingen vooral op zoek naar Kuyomizu-dera waar je vanaf de veranda een prachtig uitzicht zou hebben op de stad Kyoto. Je raadt het al: het ligt op een heuvel! Inmiddels was het kwik al aardig over de 30 graden. We hebben eerst door Maruyama Park gewandeld en zijn toen eerst naar rechts gelopen. Daar kwamen we bij de Chion-In, helaas staat de grootste tempel van dit complex in de steigers maar er was heel wat moois te zien. Vooral de 23 meter hoge toegangspoort was overweldigend. Daarna ga je 72 stenen traptreden op en zie je allerlei tempels staan. Het was een hele klim maar zeker de moeite waard. Daarna weer naar beneden want we hebben ons hoofddoel nog niet bereikt.

Via allerlei nauwe straatjes met vooral ook veel souvenirwinkeltjes maar ook eetstalletjes en cafe's kwamen we bij het volgende complex aan. Nu lijkt het alsof het geen enkele moeite kostte maar zo langzamerhand stijg je steeds meer de heuvel op, in meer dan 30 graden! Ik hoef het niet uittekenen als ik zeg dat wij aan het zweten waren als otters!! Hopelijk raken we zo ook een paar kilo lichaamsgewicht kwijt, dat zou een meevallertje zijn! Toen we boven aan kwamen, twijfelde ik nog wel of dit nu Kiyomizu-dera was.... Maar gelukkig was dat wel het geval. Toch moesten we ook nog wel een paar trappen op en nog wat meer naar boven lopen maar het uitzicht was prachtig! Alle moeite meer dan waard. Bovendien kijk je niet alleen uitvoer Kyoto, aan de andere kant van het Ravijn staat een prachtige rode Pagode (nee, deze stond niet in de steigers!) omringt door het groen van de bomen, zo mooi! Daarna loop je in de richting van de Pagode en loopt het pad weer wat meer naar beneden. We hadden nog naar de Pagode zelf kunnen lopen maar daar hadden we de puf niet meer voor. Het was inmiddels al half 5, dus we hadden al wat kilometertjes gelopen. Bij het naar beneden lopen, hebben we in een koffiebar nog lekker een cappuccino, appelsap en sinaasappelsap gedronken. Lekker even bijkomen. Daarna verder naar beneden gelopen om de bus richting ons hotel te nemen. We namen nu de 202 en die zette ons op de hoek van de straat af. Omdat het inmiddels ook etenstijd was (nee, geen Macdonalds, Remko) op zoek gegaan naar een eettentje. We hebben heerlijk gegeten in een klein restaurant waar je je eigen cabine krijgt en de deur dicht gaat. Heel bijzonder. Remko nam een rauwe visschotel, ik een gebakken tonijnmoot. Ook nu weer heerlijk. Ik heb hier nog niet iets vies gegeten! Vervolgens naar ons hotel gewandeld, was maar een klein stukkie, gelukkig!

Nu even goed uitrusten, morgen nog een dag in Kyoto. Ook nu hebben we al een plan gemaakt: Keizerlijk Paleis aan de overkant van de straat, dan met de bus naar Kinkaku-ji oftewel het Gouden Paviljoen, vervolgens met de bus naar het Zilveren Paviljoen genaamd Ginkaku-ji en dan eventueel als we tijd en zin hebben Daitoku-ji met de Daisen-in Zentuin. Morgen dus weer meer....

PS: leuk weetje: Een app van apple houdt onze stappen en kilometers gelopen bij. Vandaag hebben we 13.35 km gelopen en 17.756 stappen gezet! Is nog niet eens het grootste aantal stappen deze vakantie. Op 23 juli (Tokyo) hebben we 21.518 stappen gezet