Een stad met een Nederlands tintje: Nagasaki!

Natuurlijk vandaag in Nagasaki Dejima bezocht, Op weg naar Dejima stuiten we op een soort van ritueel met mannen die een grote draagbaar droegen waarin 4 jonge Japanners zaten die op een trommel sloegen. Onder het slaken van allerlei kreten ging de draagbaar allerlei kanten op en ook nog de lucht in. Fascinerend om te zien. Wat precies de bedoeling hiervan was, hebben we (nog) niet kunnen achterhalen. 

En dan naar Dejima, de Nederlandse handelspost van de VOC in Nagasaki vanaf 1641. In die tijd waren de Hollanders de enige buitenlanders die met Japan een handelsverdrag hadden. Ze mochten alleen op Dejima blijven en eens per jaar (later eens per 4 jaar) mochten het Handelshoofd met een beperkt gevolg afreizen naar Edo (nu Tokyo) om de Shogun met een bezoek te vereren! In de latere jaren is de enclave opgeslokt door de omgevende bebouwing maar in de jaren 80 en 90 is Dejima weer in oude luister hersteld, sterker nog, ze zijn er ook nu nog mee bezig! En zijn nu weer bijna 6 nieuwe gebouwen toegevoegd die eind die jaar waarschijnlijk open gaan. Ook zal de rivier verlegd worden en ook aan de andere kant van Dejima weer in oude luister worden hersteld. Kortom, er was echt heel veel te zien in Dejima! Grappig om de te zien dat de huizen een Japans interieur hebben qua wandbekleding en tatami op de grond maar dat die Nederlanders daar gewoon hun eigen meubelen in zetten, compleet met oosterse vloerkleden. Die meubels lieten ze hier maken, naar voorbeeld van meubels uit Holland of werden uit Batavia meegenomen hier naar toe. 

We hebben er zo'n ruim 3 uur mee zoet gebracht. In alles huizen die al klaar zijn, is ook het dagelijks leven te zien (in de vorm van stillevens dan) Grappig is om ook Nederlands te horen op de diverse filmpjes die op schermen door het hele gebied worden vertoont. Een ding wat opviel: wat zullen ze zich verveeld hebben. Eens in het jaar 3 maanden reizen naar Edo, eens per jaar 2 schepen die aanmeerden met handelswaar en dat was het wel zo beetje. Familie mocht niet mee hier naar toe dus ...... Er mochten ook niet veel Japanners  binnen komen, behalve diegene die samenwerkten met de Hollanders. Oh ja, om de verveling te verdrijven werden er spelletjes gespeeld (ganzenbord bijvoorbeeld, lag ook in 1 van de ruimtes) maar ook de tijd verpoost met Japanse courtisanes, dat waren de enige vrouwen die dan wel weer het eiland op mochten en je weet dan wel wat voor spelletjes er nog meer werden gespeeld!

In het voormalig Nagesaki International Club een kopje koffie gedronken met een plaatselijke lekkernij, een soort cake. Daarna was het tijd om de tram 1 te nemen naar Hamaguchi-Machi, de halte die het dichts bij het Nagasaki Atomic Bom Museum ligt. Ook hier hebben namelijk de Amerikanen 3 dagen later het niet kunnen laten om een Atoombom te droppen met alle gruwelijke taferelen tot gevolg. Deze tentoonstelling opent met foto's van Nagasaki van vlak voor het vallen van DE bom. Daarna allerlei beelden en spullen van mensen en gebouwen, over de gevolgen van de Atoombom toen maar ook nu nog (kanker, misvormingen bij geboorte etc) Daarom ook: NOOIT meer Nagasaki en NOOIT meer Hiroshima! Voor de beelden en foto's van mensen zijn ook nu weer indrukwekkend. 

Daarna zijn we doorgelopen naar het Peace Park waar een groot beeld staat en ook allerlei andere beelden, geschonken door verschillende naties aan dit park. Ook ligt er een gedenkteken op de plaats waar de bom op 500 meter van de grond tot ontploffing is gebracht. Ook hier is er veel bedrijvigheid. Op 9 augustus is het 71 jaar geleden dat de BOM gedropt werd, ook hier zal er een grote herdenking zijn. 

Na het bekijken van het Peace park zijn we met de tram 1 van Matsuyama Machi weer terug gegaan naar Tsuki-Magi. Dit is in de buurt van Dejima. We wilden namelijk de Hollandse Heuvel nog bekijken en in de loop nemen we ook nog even China Town mee! Op de Orandazaka (Hollandse heuvel) liggen prachtig "Hollandse" houten huizen. Een aantal zijn gerestaureerd. Overigens zijn het niet alleen maar Hollandse Huizen, ze zijn gebouwd door Fransen, Engelse en andere Europeanen maar daar werd dan vroeger aan gerefereerd als Hollanders! Is toch allemaal een pot nat, moeten ze gedacht hebben....

En passant kwamen we nog langs de Confusius Tempel, hij was helaas al gesloten. Het was dan ook al 18 uur geweest. Tijd om een hapje te gaan eten en waar doe je dat dan in Nagasaki? Juist, in China town. Was even een blik terug naar onze reis in 2011 naar Shanghai. Heerlijk gegeten, Chinees deze keer! Daarna weer terug gelopen naar ons hotel. Maar we konden de Starbucks natuurlijk niet voorbij zonder een lekker koffie te halen. Dus dat hebben dan ook maar gedaan. Nu weer terug op de kamer. Morgen even winkelen in de grote YOU ME Mall achter ons hotel en dan morgen om 14.20 uur de trein naar Fukuoka, de laatste stad die we bezoeken op deze prachtige reis. Nog 3 dagen voordat het vliegtuig ons via Seoul weer naar Amsterdam Schiphol brengt! Wat is de tijd omgevlogen terwijl ik ook het gevoel heb hier al heel lang te zijn!!